Ang talambuhay ni Lei Ann Dacara

Noong ako'y bata pa!

Grade 5

                     Ako po si lei ann C Dacara ,ipinanganak po ako noong feb.17,1995.Nakatira ako sa San Ignasio San Pablo City .Ang aking magulang ay sina Mary ann Dacara at si Nardito Dacara,may dalawa po akong kapatid nagngangalang Francisco Dacara at Kristyl joy Dacara.

                     Noong pinabubuntis pa ako ng aking ina akala nila na ako ay isang lalaki kaya bumili sila ng damit panlalaki,pero noong habang lumaki ako .noong kinder po ako lagi akong pinapalabas,kasama ng aking kaibigan,kasi sobra daw po ang kulit ko,at noong graduation namin noong kinder.wow napaiyak ako naman ako don .si mama noong grade 1 daw po ako lagi naiyak ako kasi iniiwanan ako don.pati noong may program kasali kami sa program.umiyak na naman ako.dahil nawala sa paningin ko si mama.yun pala ay bumili lang sys ng tubig.napatawa ako bigla noon.

                    
                        Noong ako po ay grade 2-4 ay naglalaro pa kami ng chinese garter .di ko pa kasi alam na bata pa ako noon.tatalon ako noon ay sumabit yoong pants ko tapos nauntog ako.tuloy sa simento at umiyak pa ako.pero yung mga kalaro ko ay pinagtawanan pa ako,nakakasura nga noon,imbis na tulungan nila ako ay tawanan pa sila.yung time po noong valentines day ay may program po sa aming skul.tinawag ako ng titser namin pero handi naman ako kasali sa program noon.    

                       At noong araw nayon ay nilagnat po ako.at pagkatapos noon ay umuwina sila hinatid namin sya sa kanilang bahay  bumalik na kami sa skul.malapit na ang graduation namin.praktis,nakakatuwa.dumating na nga ang inaasaasam naming graduation kaso wala si mama.kaya si papa nalang ang guardian ko.sabi ng titser namin  na lapitan ang mga magulang di ko inaasahan na paiyak ko papa ko dahil niyakap ko,first time.happy ko non.

Ngayong 4th yr

              Bagong kabanatang aking buhay noong 1st year ako nakakatakot kasi daming taong nagpapaenroll, tapos ako lang mag isa nung pasukan,umiyak ako kasi yung kuya ko sa city high napasok,4rth yr.iniwan ako sa trycle,pero natuto na ako noon umuwi.nung second year ako.ang saya saya ko .yun parin ang sekswyon ko. at pasa  naman ako.pero iba iba na ang classmate ko.natutuwa parin ako.

                           Meron kami noon na poging kaklase at crush ko sya.at kinikilig ako pag nakikita ko sya .kaso iba naman crush nya nakakainis .tapos napili pa akong secretary.kahiya kasi lagi akong natayo kapag nag susulat sa pisara.tapos lagi pa akong niloloko.
    
                            Nakakatuwa ako kahit ganon kasi naisip ko na isang year nalang ay ga graduate na ako. maka umaga ay lumabas muna ako sa bahay para bumili ng tinapay para sa aking kapatid dahil nagugutom na sya.at agad naman akong  bumili.tapos pumunta kami sa lake at doon kami namasyal.madaming tao at natutuwa ako dahil madami akong kaibigan na nakilala.at meron pang isang lalaki na humingi ng number ko.pero tahimik lang ako noon kasi nahihiya ako noon.pag dating saamin nagulat ako dahil bnakita ko na maraming handa sa bahay tapos naalala ko na kaarawan ko pala noon.
    
                           Tapos makailang araw ay tahimik ako at nag iisip sa mga pwedeng mangyari sa susunod na araw at sabi ko sa sarili ko na mag aaral akong mabuti para sa ganon ay makatulong ako sa aking mga magulang at alam ko na naghihirap ang mga magulang ko para saakin.
    
                           Meron kaming kaklase na tahimik tapos napagtripan namin at tawa nalang kami ng tawa kasi nagpapatwa si norine sya yung kaibigan ko na maingay at pagkatapos noon ay na gawa na kami ng aming takdang aralin at nagulat kaming lahat kasi biglang lumagapak ang pinto kasi meron kaming kaklase na bargas at meron din kaming kaklase na bakla ang pangalan nya ay weiland.

                            Siya ay laging nananapok at ako lagi ang napapagtripan nya at ako naman ay iyak nalang ng iyak .hanggang sa nakita ako ng aking guro at natuto ako ng magsalita ng totoo at magsumbong at ako parin ang laging mali at nainis ako ng sobra at sa sobrang inis ko ay hindi munu ako pumasok ng isang araw.           

Ang aking mga kaibigan.

                             Noong ako ay 4rth year  nkakilala ako ng mga mabubuting kaibigan, masayang kasama at parati kaming nagtutulungan pag may lecture kami,sabay-sabay kaming kumakain at masayang nagtatawanan sa tapat ng faculty,pag kami ay may activity kming magkakaibigan ay naggagayahan at lalo na pag my assignment kami,  parati kming nagtutulungan pag may kailangan ang isa, may dumating na lalaki sa buhay ko, yun ay si jonas exconde, minahal ko sya, kaso binireak ko sya agad dahil ayaw ng aking mga magulang,  gusto kasi nila na makapag tapos muna ako ng aking pag aaral, para sa aking kinabukasan, dahil sa mabubuti kong kaibigan tinutulungan nila ako sa aming mga lecture, sana makagraduate kaming lahat at makapag tapos ng pag aaral.