Miyerkules, Pebrero 23, 2011

Ang Talambuhay Ni Rachelle Amo

Ang aking kapatid at pamangkin
Ako si rachelle amo ipinanganak ako noong ika 31 ng disyembre 1993 ang pangalan ng aking mga magulang ay rafael contreras amo at shirley bundalian amo,ang hanapbuhay ng aking ama ay ang pag kakampitero at ang aking ina naman ay nagtitinda ng laruan sampu kaming mag kakapatid.
Noong ako ay bata ay napaka likot ko daw at masayahin at malakas ang loob noong ako ay puamsok ng nang unang antas ng elementarya ehh di unang araw pasukan inihatid ako ng mama ko tapos sa mga sumunod na araw  ay hindi nako hinahatid dahil kasabay ko naman ang ate at kuya ko na sina isabel at rady,ang saya nung akoy grade 1 kase ang bait ng guro ko na si mam castillo kasi tuwing hapon naglilinis kami ng silid aralan namin ngunit pagkatapos nun ay naglalaro kami ng paltok bola o kaya sipa bola naawa ako noon kay mam castillo kasi siya ung nag aalaga sa kanyang mama dahil may sakit ito pero matanda na rin si mam ay wala pang asawatapos namantay ung kanyang ina mula noon lagi ng nakitim na damit si mam pero kahit ganon nananatili parin siyang masaya.
Ang aking kaibigan
noong akoy nasa ikalawang antas ng elementarya ang saya kasi lagi ako nag lalaro ng habulan teks piko taguan at langit lupa tandang tanda ko pa noon habang akoy nag lalaro ng habulan ay tinawag ako ni mam vicente upang magbunot sa kanya ng puti at pag katapus ko mag bunot ng puti ay binigyan ako ng mani tag pipiso sa paninda namin sa kantina, sobrang saya talaga kase nag ka sabit ako akalain mo masipag ksae ako mag aral noong panahong iyon tuwang tuwa noon ung aking mga magulang pag wala kaming baon sinisiwerte ako ng ate ko kasi nakaksimot kami ng pera at pag nagkataon namang may baon ay ipinatatalo ng kuya sa sugal ang aming baon at ang sasabihin pa samin pag kukuhanin namin ung baon namin sa natatalo ay pala un nawala o nalaglag ang sugal na halos hamandusay nasa sahig sakaka palo tandang tanda ko kodin noon ng pag katapos paluin ni mam ariel ay natulog ito at habang natutulog ay tumutulo ang laway yak lagi din kami nag lilinis ng hardin kasi pagkatapus namin mag linis ay pinamimiryenda kame ni mam ng tinapay at palamig ang sarap.tandang tanda ko talaga noon pag uwi namin ng ate ko sa aming bahay ay lasing nanaman ang papa ko mahilig kasi mag inom ang papa ko. eh di ayon lasing pag katapus namin mag palit ng damit na pang bahay sasa bihin samin ng papa ko hanapin ninnyo ang kuya niyo wagna na wag kayong uuwi na hindi niyo kasama iyon akim naman ng ate ko bandihanap tapos makikita namin ng ate ko nangunguha ng gagamba sasabihin namin sa tatay ko kuya umuwi kana daw sabi ni papa lasing lagut ka ung kuya ko ayaw umuwi kasi nga lasing iyon papa ko. takot kasi kami kay papa pag lasing edi kami dalawa ng ate ko at hindi makakauwi kasi hindi namin kasama pero kahit ganon ang papa ko napaka bait noon.
Ako at ang pamangkin ko
noon ako naman ay nasa ikaapat na antas nanang elementarya ay nasa section pilot B ako napalipat sa pilot A
hindi ko nga alam na ililipat ako ng section kasi pinabasa lang ako ni mam sumague at mam delos reyes pag katapos non pina dala yung bag ko at akuy inilipat n pala sa section pilot A.nung unang araw ko sa section ay nakakapanibago kasi iba na ung mga kahalubilo ko pero nung tumagal tagal ay nag kilala narin kame ng lubusan at nasanay narin ako sa kanila.
noong akoy nasa ikalimang antas na ng elementarye ay dito nag simula na tuksuhin ako o apihin.tandang-tanda ko noon hinampas ako ng aking kamag -aral na si jenilyn catipon ng isang kartolita sa ulo na hindi ko alm ang dahilan kung bakit ako hinampas kasi nag-iigi ako ng type wraiting sa aglit ko noon ay kinalmot sa muka yung
aking kaklase at inaway din ako ng kanyang pinsang mataba sa si grace anne,pinagalitan kame noon ni mam fernandez at kamiy pinarusahan na humasap sa pisara at tumungo doon ng isang oras kinabukasan hindi ako pumasok sa paaralan dahil sa takot na baka pumunta doon yung magulang ng aking kaklase at baka akoy mapagalitan,nung sumunod na arawdi din ako pumasok. noong akatlong araw ako pumasok at nalaman ko  mula sa aking mga kaklase na hinahanap ako ng magulang ni jenilyn catipon, pero hindi na ako lumiban sa klase lahat kaming mag kakaklase ay masayang naglalaro ng puto ng sampalok ang larong ito ay tinatawag na siklot.
ang masayang araw nasa ika anim na antas na ako ng elementaryashit gagraduate na ako ang saya kase naggawa kami ng mga booth tapos may mga tinda kaming saging atbp tapos yun may mga dumating na yung araw ng gradution ang saya lahat kaming magkakaklase nagagalak habang papalapit ng matawag ang aming pangalan pag katapus matawag ung aming pangalan nag kuhanan na ng litrato tapos nag iyakan na kami iyak na iyak di yung aming tagapayo kasi mamimis daw kami tapos nun nag uuwian na.bakasyon palang nagagalak na ako pumasok ng high school habang nag eenrol ako galak na galak ako kahit na ang hirap kasi ang daming nga eenrol siksikan tapos ang init pah
Kapatid ko at pamangkin
eto na araw  ng pasukan nakakagalak kasi ang gusto ko ng malaman kung sino ang magiging guro ko. parang tinamaan ako ng katamaran tapus bumagyo pa bagyong melenyo ata yun nagliparan ang aming bubong nabasa lahat ng aming gamit at gamit namin sa pag aaral kaya yun lalong nawalan nako nga ganang pumasok
habang akuy nasa bahay nakikita ko yung mga pinsan ko napasok tapos ako hindi nakaramdam ako ng inggit tapos dala ng kahirapan nag japan ang ate ko pag uwi niya nag asawa tapos sa kanila ako tumira ayos din naman yung napangasayaw  ng ate ko kasi may kaya.
habang nakatira ako doon nakaranasa ako yung maayos na buhay tapos pinag aral ulit ako ng ate ko naging section 1-N ako ayun inayos ko ung pag aaral ko naging guro ko noon sir lacsam ayos ang grado  ko masaya ako ililipat ako ng ate ko pag pasok ko ng second year dito ako nakakila na bagong kaybigan dito nag simula ang pag liban ko sa klase mag inom at mapatawag ang aking magulang dahil dito bumaba ang grado ko nasa 3rd year na ako konti nalang iyon iba na ulit ang kabarkada ko ang sasalaw ng mga kaklase ko sobra kasi binabadya nila yung guro namin tapos sumali kame sa shindig ang saya kase champion kame san ka pa kaso ang baba habang tumatagal napapansin ko bumaba ang grado ko sumali di ako sa fraternity
Nung field trip namin
eto na 4rt year na ako masaya na mahirap masaya kasi maraming activity gaya ng cheerdance at kahit hindi kame nanalo masaya parin mahirap kase ang daming requirements pero ayos lang naibsanyon nung nag fieldtrip kami ang saya kahit na nakakapagod ang byahe masaya kase ang dami kong nakitang hayop at ang dami kong natutuhan lalo kase kasama ko ang minamahal kong boy friend kong si sidney irvin magtibay kaso may problema ayaw sakin ng magulang niya kase ako ang sinisisi niya sa pag baba ng gardo ng kanyang anak ang sakit nang sinabi niya tapos sinunod ko yung sinabi niya ba itigil muna ung relasyon namin pero pag kalipas ng ilang araw parang hindi ko kaya namawala siya tapos iyon naging kame na ulit pero sa kabila noon tinutulungan ko si sidney mag aral ng mabuti kaya masaya ako ngayon.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento